۱۵ ذو الحجه مصادف است با ولادت با سعادت حضرت امام نقی علیه السلام؛ تصمیم گرفتم در این نوشته ضمن تبریک پیشاپیش این میلاد با سعادت چند حدیث گهر بار از این امام معصوم درج کنم تا بیشتر با معارف اهل بیت (ع) آشنا شویم.
نخست مختصری در مورد زندگینامه امام نقی (ع): حضرت امام نقی علیه السلام در ۱۵ ذوالحجه سال۲۱۲ قمری که ۲۱۴ قمری نیز ذکر شده است به دنیا آمدند. محل تولد ایشان صریا محلی در اطراف مدینه میباشد. پدر بزرگوار ایشان امام نهم حضرت امام جواد علیه السلام فرزند امام رضا علیه السلام میباشند. نام مادر ایشان را برخی سمّانه مغربیه ذکر کرده اند (که در فارسی سمانه رایج است). نام مبارک شان علی و کنیه مبارکشان ابوالحسن هست که ابوالحسن ثالث گفته اند زیرا که سومین امامی هستند که کنیه ایشان ابوالحسن است. نقی، هادی، امین، طیب، ناصح و مرتضی را از جمله القاب امام هادی علیه السلام هست. ایشان پدر امام حسن عسکری علیه السلام و پدر بزرگ حضرت امام زمان (عج) هستند. امام نقی در سن ۶ یا ۸ سالگی یعنی در سال ۲۲۰ هجری، پس از شهادت امام جواد (ع) به امامت رسیدند. مدت امامت ایشان ۳۳ سال بود که با خلفای معتصم، واثق، توکل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود. زیارت جامعۀ کبیره از یادگاری این امام بزرگوار است. آن حضرت چهار پسر به نامهاى: ابو محمد حسن، حسین، محمد و جعفر داشت. از این میان حسن (ع) پس از وى به امامت رسید و حسین و محمد در زمان حیات آن امام از دنیا رفتند و جعفر نیز همان کسى است که بعد از وفات برادرش، امام عسکرى (ع)، ادعاى امامت کرد و به جعفر کذاب شهرت یافت. همچنین یک دختر از آن حضرت بر جاى ماند که نامش عایشه یا علیه بود.
