با توجه به اینکه آیت الله سیستانی در استفائات گفتند:
غیبت یعنی بازگو کردن عیب مؤمنی که مستور است.
غیبت یعنی ذکر عیبی که مستور وپوشیده است البته در وقتی که شخص غایب است وتهمت یعنی نسبت ناروا وخلاف واقع به کسی زدن.
بنده در خیلی از این فیلم هایی که از صدا و سیما پخش میشه؛ چنین ملاحظه کردم، در فیلم بین بازیگران غیبت صورت میگیرد.
درسته که فیلم هست؛ ولی خیلی از مردم از همین فیلم ها الگو میگیرند! این
چنین فیلم ها روی کم شدن قباحت گناه یا جاری نکردن حکم غیبت
روی چنین سخن ها و حرف ها تأثیر داره.
اما نمونه:
بازیگر شماره 1 به خانه بازیگر شماره 2 میرود؛ هنگامی که گرم صحبت هستند
در حال خوردن چایی، بازیگر شماره 1 عیب مستوری که بازیگر شماره 2 نمیداند
را میگوید یا تهمتی میبندد؛ یا به سخره میگیرد یا خیانت میکند.
لازم به ذکره که این صحنه های و این موارد طوری در فیلم نمایش داده میشود
که گویا تأیید شده توسط کارگردان هست یا اصلا مخاطب برداشت نمیکند که این
صحنه ی فیلم اشتباه و گناه هست.
با توجه به آنچه گفته شد، لطفا به این سوالات پاسخ دهید:
1- این عمل کارگردان ها (با وجودی که صحنه های غیبت و تهمت و دروغ و خیانت در فیلم است) حرام است؟
2- دیدن چنین فیلم ها برای عموم مردم (که قدرت تشخیص صحنه بد رو از خوب ندارند) که خوف تأثیر پذیر شدن از این اعمال نشان داده شده در فیلم باشند چه حکمی دارد و برای آنانیکه میتوانند عمل خوب و بد بازیگرها را از هم دیگر تشخیص دهند، تا تأثیر پذیر نشوند چه حکمی دارد؟
3- انتشار این چنین فیلم ها برای عوامی که قدرت تشخیص را ندارند و خواص چه حکمی دارد؟
4- پولی که از چنین فیلم هایی به جیب کارگردان ها یا فروشندگان میرود، حلال است؟
لازم به ذکر است که نظر به استفتای شفاهی از دفتر آیة الله سیستانی در قم؛ نظر آیة الله سیستانی نیز همان است.
پاسخ:
بدون شک اگر برنامه هایی باشد که افراد آگاه یا ناآگاه را به غیبت کردن تشویق کند جایز نیست و کسب درآمد از این راه اشکال دارد.
لازم به ذکر است که نظر به استفتای شفاهی از دفتر آیة الله سیستانی در قم؛ نظر آیة الله سیستانی نیز همان است.
بخاطریکه خدای نکرده سوء تفاهم پیش نیاد؛ متن اصلی سوال رو اینجا قرار میدم.
برای مشاهده در اندازه کامل؛ روی عکس کلیک کنید.
